ಇರುಳ ಒರೆದು ಉರ್ವಿ ಬೆಳಗಿ
ಸಡಗರದಿ ತೇರನೇರಿ
ಹೊಸತೊಂದು ದಿನದ ಮುದವ
ತಂದ ಬೆಳಕು ಬಾಗುವುದಂತೆ
ಲಕ್ಷ ಲಕ್ಷ ದೂರ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೇ ಕ್ರಮಿಸಿ
ಲಕಲಕನೇ ಹೊಳೆಯುತ್ತ ಬರುವ ಬೆಳಕು
ಭುವಿಯ ಪವನ ಸೋಂಕೆ
ಲವಮಾತ್ರ ಬಾಗಿ ಇಳಿವುದಂತೆ
ಅವರವರ ಭಕ್ತಿಭಾವಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ
ಜಗಜ್ಯೋತಿ ಒಲಿದು ತಾನಾಗೇ ಮಣಿವಂತೆ
ನನ್ನಿಂದಲೇ ಎಲ್ಲ ನಾನೇ ಪರನೆಂಬ
ಜೀವಜ್ಯೋತಿ ಮಹತಿಗೆ ಸೋತು ಒರಗುವಂತೆ
ಗಾಳಿಯಿಂದ ನೀರಿಗಿಳಿವಾಗ ಬಳುಕಿ
ಇಳಿವ ಜಲದ ಮೇಲ್ಮೈಗೆ
ಎಳೆದ ಲಂಬದೆಡೆಗೆ
ವಾಲಿತಂತೆ ಇಳಿದ ಕೋನವಿದ್ದಂತೆ
ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ನೀರ ಹೊರಮೈಗೆ
ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ನೇರ ಸೆಳೆದು ಬಿಟ್ಟ
ಅಂಬಿನಂತೆ ಇಳಿವ ಬೆಳಕು
ಒಂದಿಷ್ಟೂ ಬಾಗದೆ ಹಾಗೆ ಉಳಿವುದಂತೆ
ಅದಕ್ಕೇ ಏನೊ ಸಿರಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿಆದಿ
ದಾಸರೆಲ್ಲ ಇದಿರು ನೋಡುವರು
ಮುದ್ದು ವಿಟ್ಠಲನ ಕಟಾಕ್ಷಕ್ಕೆ!
ಇದ್ದೇನೆಂಬುದ ಲೆಕ್ಕಿಸದಂತೆ
ಮದ್ದಾನೆ ಜಲಧಿ ನುಗ್ಗುವಂಥ
ನೋಟಕ್ಕಿಂತ, ಸದ್ಭಕ್ತಿ ಮೆಚ್ಚಿ
ಮಣಿದು ಹೊಳೆವ ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ
ಬಿಂಬವಾಗಿ ಚಿದ್ದೇಹದೊಳು
ನೆಲೆನಿಂತು ಕಾಪಿಡುವ
ಕುಡಿನೋಟವನ್ನೇ ಎಂದೂ!
